Jestem certyfikowaną psychoterapeutką w nurcie Analizy Bioenergetycznej (CBT – Certified Bioenergetic Therapist) i psychologiem (studia psychologiczne i doktorat ukończyłam na Uniwersytecie A. Mickiewicza w Poznaniu). W swojej pracy korzystam z podejść psychoterapeutycznych pracujących z energią psychofizjologicznego pobudzenia w ciele. Te podejścia to Analiza Bioenergetyczna Alexandra Lowena i Accessing Your Life Force Bennetta Shapiro.

W latach 2011-2015 ukończyłam czteroletnie szkolenie w Analizie Bioenergetycznej prowadzone przez trenerów International Institute for Bioenergetic Analysis. Od 2016 roku pracuję jako psychoterapeutka w nurcie Analizy Bioenergetycznej.

W latach 2017-2019 pozostawałam w procesie własnej terapii i nauki u Bena Shapiro – jednego z najbardziej doświadczonych psychoterapeutów bioenergetycznych. Ben uznał, że metodę pracy z energią w ciele, którą stworzył jest na tyle odrębna od Analizy Bioenergetycznej, że nadał jej nową nazwę – Accessing Your Life Force. Praca psychoterapeutyczna w tym nurcie okazała się niezwykle intensywna i głęboka. Potwierdziła też moje przypuszczenia, że samo uświadomienie sobie to za mało – klient potrzebuje dla siebie narzędzi zmiany i, że nie jest to ani intelektualne rozumienie ani relacja z terapeutą tylko możliwość energetycznej pracy z energią w ciele. Praca ta najpierw odbywa się z udziałem terapeuty, a potem samodzielnie. Zasady tej pracy są zaskakująco proste, efekty głębokie i szybkie, więc zmiana mogłaby być bardzo łatwa, gdyby nie to, że napotykamy na opór przed silniejszym przepływem energetycznym w nas. Radzenie sobie z tym oporem jest istotą tej pracy. Niestety w 2019 roku możliwość uczenia się od Bena Shapiro zakończyła się ze względu na jego stan zdrowia.

W latach 2020-2022 pozostawałam w procesie terapii i nauki u Bruno Adlera, który od kilkudziesięciu lat rozwija swoje podejście bazujące na pracy Wilhelma Reicha. Bruno Adler nazwał swoją metodę Emotional Core Perception i sformułował w kategoriach współczesnej psychologii poznawczej, psychologii rozwojowej i neuropsychologii.

Wszystkie podejścia których uczyłam się i nadal się uczę oraz którymi pracuję wywodzą się z myśli Wilhelma Reicha i opierają się na tych samych fundamentalnych, odkrytych przez niego założeniach o przepływie energii w ciele. Dokonywane obecnie umieszczanie ich w kontekście współczesnej psychologii i medycyny pozwala lepiej zrozumieć procesy, które zachodzą w przebiegu pracy i umieścić stare odkrycia w ramach dzisiejszej nauki.

O psychoterapii opartej na pracy z energią wegetatywnego pobudzenia w ciele:

Psychoterapia polegająca na pracy z energią w ciele różni się od innych form terapii – zarówno od werbalnej psychoterapii, jak i od innych metod pracy z ciałem.

Termin „energia w ciele” ma tutaj znaczenie bardzo dosłowne i oznacza psychofizyczne pobudzenie związane z przeżywaniem uczuć przez organizm.

Celem pracy jest przywrócenie naturalnego, niezakłóconego przez dziedziczoną epigenetycznie traumę relacyjną, działania autonomicznego układu nerwowego i odzyskiwanie w ten sposób dostępu do własnej energii życiowej.

Cechy wyróżniające psychoterapię opartą na pracy z energią w ciele od innych metod pracy terapeutycznej to:

• wykorzystanie ruchu mimowolnego, czyli niepodlegającego woli (wibracja)
• równorzędne uwzględnianie obu przepływów energii w ciele – zarówno czułego, jak i agresywnego. Szczególnie praca z przepływem agresywnym jest tym, co wyróżnia to podejście. Ma ona na celu budowania granic, autonomii i zdolności do realizowania swoich celów przez jednostkę.
• podnoszenie poziomu energii (energetyzowanie, budowanie ładunku) poprzez oddech, ruch, dźwięk i kontakt wzrokowy stanowi podstawę interwencji. Oznacza to w praktyce, że celem pracy jest ożywienie, a nie uspokojenie, jak w wielu podejściach nakierowanych na radzenie sobie ze stresem.
• celem jest odzyskanie naturalnego zdrowia, więc praca jest skupiona na radzeniu sobie z obronami, które blokują spontaniczną ekspresję organizmu.
• Innymi słowy, nie jest celem nauka regulacja emocji, tylko odzyskanie naturalnej funkcji psychofizycznej organizmu, w myśl zasady, że biologiczne organizmy, jeśli nie są zaburzone, regulują się same.